Gabriella Damianakis
H Gabriella Damianakis γεννήθηκε στο Ανατολικό Βερολίνο το 1967. Είναι μισή Ελληνίδα, μισή Γερμανίδα και σπούδασε στην Ρώμη της Ιταλίας στη σχολή Accademia Delle Belle Arti. Πλέον ζει μόνιμα στην Κρήτη από το 2013.
Είναι μία πολυταξιδεμένη εικαστικός. Έχει ζήσει σε τρεις διαφορετικές χώρες. Τέσσερις πόλεις κλειδιά που σημάδεψαν και συνεχίζουν να σημαδεύουν τη ζωή και τα έργα της. Ανατολικό Βερολίνο, Κρήτη, Δυτικό Βερολίνο, Ρώμη. Έζησε την δική της ομηρική περιπέτεια μέσα από τη δουλειά της.
Η ελληνογερμανική ιστορία αγάπης των γονιών της ξεκινά με τον πατέρα της, έναν Έλληνα από το νησί της Κρήτης (Γαλιά) όταν ήρθε στη Γερμανία στο Δυτικό Βερολίνο και μία Γερμανίδα υπήκοο από το Ανατολικό Βερολίνο, την εποχή που μόνο οι κάτοικοι του Δυτικού Βερολίνου μπορούσαν να διασχίσουν το Τείχος και να επισκεφτούν το Ανατολικό για 24 ώρες.
Η Damianakis, έζησε στο Ανατολικό Βερολίνο μέχρι το 1975. Έπειτα η οικογένειά της ήρθε στην Ελλάδα στο νησί της Κρήτης και τον τόπο καταγωγής του πατέρα της στη Γαλιά, προσωρινά μέχρι οι συνθήκες να ευνοήσουν και να επιστρέψουν στο Δυτικό Βερολίνο.
Αυτή ακριβώς η ιστορία και οι αναμνήσεις της παιδικής της ηλικίας, των θερινών μηνών στην Κρήτη συντέλεσαν καταλυτικά στην υποσυνείδητη επιστροφή στις ρίζες της επηρεάζοντας και την καλλιτεχνική της αναζήτηση και πορεία.
Ο «νόστος» της για την πατρίδα υποσυνείδητα την οδηγούσε καλλιτεχνικά στην Κρήτη, στη θάλασσα, στην ελευθερία, στην αγριάδα της φύσης, στην απλότητα της συμπεριφοράς των ανθρώπων και στην ένταση των συναισθημάτων τους.
Τα έργα της
Η δουλεία της Damianakis στο κόσμημα αντικατοπτρίζει το Ελληνικό στοιχείο στην τέχνη αυτή. Η ελευθερία της φόρμας του μετάλλου, παρουσιάζει ένα ατίθασο χαρακτήρα καθώς η φυτομορφικές παραστάσεις θυμίζουν την ελληνική και όχι μόνο ιστορία του κοσμήματος.
Η δυναμική φόρμα του κύματος συμβολίζει την ελευθερία στα γλυπτά της και στους πίνακες της. Η επιλογή του κυρίαρχου μπλε μεταμορφώνουν τα αρχικά συναισθήματα σου, έπειτα απο την ισορροπία που προκύπτει από αυτό το παιχνίδισμα δύναμης και γαλήνης.
Αγάπη Σμπώκου