Ρούνοι ή ρούνες ονομάζεται το αρχαίο αλφαβητικό σύστημα γραφής των βόρειων λαών της Ευρώπης, το οποίο η μυθολογική παράδοση αποδίδει στους θεούς.
Το χρησιμοποιούσαν οι Τεύτονες και οι Βίκινγκς πριν αποκτήσουν το δυτικό αλφάβητο.
Η λέξη ρούνος (rune), με βάση την ινδοευρωπαϊκή ρίζα ru, σημαίνει ψίθυρος, μυστικό.
Αυτό συνεπάγεται και από την πρωταρχική χρήση που είχαν: η παράδοσή τους ήταν προφορική και μεταδιδόταν από το σαμάνο ή δρυίδη στο μαθητευόμενο και μόνο.
Έτσι η χρήση του ρουνικών συμβόλων ως μέσο απομνημόνευσης των εννοιών και των δοξολογιών παρέμενε σε ένα κλειστό ιερατικό κύκλο.
Ακόμη, εικάζεται ότι οι ρούνοι γράφονταν σε ξύλο, το οποίο, πέρα από της φθαρτότητός του σε σχέση με την πέτρα και τον πάπυρο, καίγονταν κατά το τέλος της τελετής.
Στη μυθολογία λέγεται πως ο πατέρας των θεών και ανθρώπων Οντίν, αντίστοιχος του Δία στην ελληνική μυθολογία, θυσιάστηκε στο Δέντρο του Κόσμου, το Yogdrasil για να αποκτήσει όλη την συμπαντική σοφία, διαπερνώντας με το ακόντιό του τον εαυτό του.
Για εννιά μέρες και εννιά νύχτες αιωρείτο ώστε να μάθει τη σοφία αυτή μέσα από τους ρούνους.
Όταν το κατάφερε, κατέβηκε από το δέντρο και τους χάραζε, με το δόρυ του Γκούνγκνιρρ, σε όσα μέρη περνούσε.
