Η Άρτεμις Βαλσαμάκη δίνει τον τίτλο της ατομικής της έκθεσης « Silent and Still» θέλοντας να δείξει τον χωροχρόνο στον οποίο δημιούργησε τα τελευταία της έργα.
Η σιωπή είναι απάντηση, είναι ο δρόμος για να δούμε το μέσα μας και να παρατηρήσουμε.Καλλιεργεί μια απομόνωση εσωτερική και εξωτερική. Η σιωπή είναι ένας χώρος για να δημιουργήσεις… Άραγε η σιωπή έχει ήχο; Έχει χώρο;
Η σιωπή είναι δύναμη…να δημιουργήσει εικόνες.
Από το 2020 η Βαλσαμάκη έχει ξεκινήσει την μεταξοτυπία, η οποία της έχει δώσει νέα ώθηση στην έμπνευση και στη δημιουργία της.
Μέσω της σιωπής της περιεργάζεται τον κόσμο γύρω της, παίρνει μια βαθιά ανάσα και βουτάει στο ασυνείδητο.
Δημιουργεί εικόνες με αντιφάσεις, με σουρεαλισμό, θέλοντας να θέσει ερωτήματα στον εαυτό της αλλά και στον πιθανό θεατή των έργων της.
Δείχνεις σαν μια πάπια και κατά βάθος είσαι γεράκι;
Η παθητική κατάποση του junk φαγητού, καλύπτει μια συναισθηματική συνθήκη μέσα μας; Μια ευχαρίστηση της κατανάλωσης τροφής, που απλά τρέφει στιγμιαία το κενό συναίσθημα μας;Το Junk food είναι icon;
Είμαστε αρκετά όμορφοι για να βάλουμε την φωτογραφίας στο screensaver του κινητού μας; Τηρούμε τα “απαραίτητα” κριτήρια;
Τα έργα της Άρτεμις είναι αλληγορικά. Άλλο ένα παράδειγμα αλληγορίας ενός έργου της βρίσκεται, αν είναι κατώτερα τα υπόλοιπα έμβια όντα από τον άνθρωπο και πόσο τα σεβόμαστε. Εμείς έχουμε ζωώδη ένστικτα; Και τα ζώα μας συναισθάνονται;
Ερωτήματα στιγμών σιωπής. Ξαφνικές συνειδητοποιήσεις και ερωτήματα για το Τώρα..
Εσείς αναρωτηθήκατε;
Αγάπη Ν. Σμπώκου
